Τι μένει τελικά ύστερα απο μια φθινοπωρινή επίσκεψη στο χωριό;
- Οι επιπλεόν ώρες που πέρασες με την παρέα σου;
- Οι ήσυχες στιγμές που χάρηκες, έτσι σαν ένα διάλειμμα μακρυά απο την καθημερινότητα, την τόσο θορυβώδη;
- Τα καινούργια μέρη που ανακαλύπτεις συνέχεια, μιας και υπάρχει αρκετός επιπλεόν χρόνος;
- Οι φωτογραφίες που "τράβηξες";
- Η καθαρότερη αίσθηση της εναλλαγής των εποχών;
- Μια ποιό καθάρια ματιά απέναντι στην καθημερινότητα του χωριού;
- Η φύση που οργιάζει λίγο πριν "κοιμηθεί";
- όσες μέρες και αν περάσεις εκεί πάνω
- με όποιους ανθρώπους
- ότι καιρο και αν έχει
- όπου και αν πας
- ότι και αν κάνεις-γλέντια, γέλια, εγωισμοί, διαφωνίες, βόλτες, κτλ
Μόλις γύρισα και έχω να πω ότι το μυαλό μου τρέχει στο χωρίο…
ΑπάντησηΔιαγραφή-στα φύλλα που πέφτουν
-στον καθρέφτη που είναι έρημος
-στην πλατεία που άδειασε..
Αλλά εντάξει, έχω ωραία πράγματα να θυμάμαι , ένα εξ αυτών θέλω να το μοιραστώ μαζί σας:
Χτές κατά τις 7 και μισή και ενώ έπινα ανέμελη την αντιβίωση μου, η Ιωάννα μου έστειλε μήνυμα να πάμε καμία βόλτα..
Κατέβηκα να τη βρω στην πλατεία και ξεκινήσαμε τη βόλτα πηγαίνοντας προς την υπαπαντή. Mε την κουβέντα καταλήξαμε στο παγκάκι κάτω από το σουσουρέικο..
Ε, είπαμε εκεί τις χαζομάρες μας και αφού σκοτείνιασε για τα καλά η Ιωάννα είδε το γνωστό σε όλους μας αλογάκι (τι αλογάκι, τέρας είναι..) να πηγαίνει για βοσκή στην απέναντι μεριά του δρόμου..
Δεν δώσαμε και πολύ σημασία, ομολογώ..
Και μετά, σε ανύποπτο χρόνο, αποφάσισε να βοσκίσει το χορτάρι που ήταν δίπλα στο παγκάκι μας!
Τότε δώσαμε την πρέπουσα σημασία…
Η Ιωάννα με βούτηξε από το χέρι και φύγαμε κακήν κακώς χώρις να κοιτάξουμε πίσω. Φτάσαμε στην πλατεία σχεδόν πετώντας και μετά μπήξαμε κάτι γέλια..
Τα μετέπειτα σχόλια ήταν : «καλά κοτζάμ γυναίκες φοβηθήκατε το αλογάκι» και «έτσι θα κάνετε και όταν θα ανοίξετε σπίτι εσείς;;» κ.λπ
poias apwleias den mas les omws...
ΑπάντησηΔιαγραφήYG1:dakri...
YG2:kuklamino...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή