Δίκαια μπορεί κάποιος να επικαλεστεί τον εθνικισμό και τον φιλελευθερισμό σαν τις δυο μεγάλες δυνάμεις που κινούνε την ιστορία στο μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα. Αυτές οι δύο δυνάμεις βρίσκονται πίσω από άλλες, αντίστοιχες επαναστάσεις με την Ελληνική που συμβαίνουν την ίδια περίοδο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι λαοί της Νότιας Αμερικής απαιτούν την ανεξαρτησία τους χάριν του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης από την εξουσία της παρακμασμένης Ισπανικής Μοναρχίας. Αντίστοιχα οι Ισπανοί απαιτούν φιλελευθεροποίηση του όποιου κανονιστικού πλαισίου επιτρέπει ο μονάρχης τους. Τέλος οι Καρμπονάροι αγωνιστές της βόρειας Ιταλίας ζητούν Σύνταγμα και ατομικά δικαιώματα από τον Αυστριακό αυτοκράτορα. Από τα παραπάνω κινήματα που χρονικά συμβαδίζουν με την Ελληνική Επανάσταση, τα δύο τελευταία θα καταπνιγούν αμέσως, σύμφωνα με τις προσταγές της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας.
Οι συνθήκες που υπογράφηκαν μεταξύ των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, νικητριών των Ναπολεόντειων Πολέμων, αποτελούν την Ευρωπαϊκή Συμφωνία. Αυτές διαμοιράζουν για άλλη μια φορά την ήπειρο σύμφωνα με τα προστάγματα των μοναρχών τους. Προσδοκούν την Ισορροπία των Δυνάμεων και επανασχεδιάζουν τον γεωπολιτικό χάρτη χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπ’ όψιν τους ανέμους αλλαγής που έφερε η Γαλλική Επανάσταση 15 χρόνια πριν, τον εθνικισμό και τον φιλελευθερισμό. Η πολιτική των συνεδρίων που θα ακολουθήσει θα έχει σαν πρώτο στόχο να απαλείψει πλήρως τα εθνικά δίκαια των μικρότερων λαών όπως και τα ατομικά δικαιώματα που έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται μεταξύ των πολιτισμένων εθνών.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, θα αποτελέσει για τους συγχρόνους της ένα πολιτικό-κοινωνικό γεγονός σχεδόν απροσδόκητο. Ούτε ο διεθνής περίγυρος έχει την διάθεση να το εξηγήσει, ούτε το Οθωμανικό κράτος την περιμένει και ούτε τα πρόσφατα γεγονότα των τελευταίων πενήντα ετών την δικαιολογούνε. Οι ξένοι την θεωρούν σαν ένα ακόμη ξέσπασμα του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού. Οι Οθωμανοί δεν καταλαβαίνουν τον λόγο, καθώς θεωρούν το κράτος τους τόπο απόλυτης ευτυχίας,. Τέλος, η τελευταία πεντηκονταετία έχει να θυμίζει μονάχα ήττες, διώσεις και οικονομικό μαρασμό στον κυρίως Ελλαδικού χώρου. Εξαιρούνται τα νησιά του Αιγαίου λόγω των εμπορικών δικαιωμάτων που τους καταχωρούνται βάσει κάποιων διμερών συνθηκών(Κιουτσούκ Καιναρτζή-1774) η τοπικών ιδιαιτεροτήτων, πχ: Χίος.
Η ιστοριογραφία της επανάστασης μπορεί να απαντήσει πλήρως σε οποιοδήποτε ερώτημα αφορά το χρονικό της. Κριτικά μπορούμε να την δούμε ως μια συνθήκη, που απαντάει στα παραπάνω γεγονότα, μεταξύ της ανάγκης για την πολυπόθητη ανεξαρτησία των υποτελών χριστιανών του Ελλαδικού χώρου και των ιδεών του φιλελευθερισμού. Τους χριστιανούς απαρτίζουν κυρίως ο ελληνικός πληθυσμός που διατηρεί κάπως την ιστορική του μνήμη και ομάδες Αρβανιτών όπως επίσης αλβανοφώνων και βλαχοφώνων χριστιανών. Οι φιλελεύθερες ιδέες εναπόκεινται κυρίως στους Έλληνες του εξωτερικού, οι οποίοι θα αναπτύξουν μεγάλη δράση ως προς την εθνική και πολιτιστική αφύπνιση των Ελλήνων. Ένας από του καρπούς αυτής της δράσης θα είναι το ισχυρό κίνημα του φιλελληνισμού που θα αναπτυχθεί στην Ευρωπαϊκή-κυρίως-και την Αμερικάνικη ήπειρο κατά την διάρκεια της Επανάστασης. Ακόμα, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι για την νικηφόρα πορεία της επανάστασης θα χρειαστεί και η ανάμιξη των Μεγάλων Δυνάμεων. Στην ανάμιξη τους θα συναινέσει κυρίως η κυρίαρχη στρατηγική θέση της χώρας που είναι απαραίτητη στα σχέδια εκείνα που εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους. Τέλος, η συμμετοχή κάποιων ισχυρών προσωπικοτήτων στα πολεμικά επεισόδια της Επανάστασης, δείχνει την σημασία που έχει η ανάδειξη κάποιων μεμονωμένων ατόμων που μπορούν να επιδρούν αποφασιστικά πάνω στα ιστορικά γεγονότα.
Όσο αφορά το χωριό μας, η αλήθεια είναι ότι συμμετείχε ενεργά. Πέραν όμως των ελάχιστων πηγών που αναφέρονται σε εκείνη την μακρινή εποχή, το μόνο που μας συνδέει σήμερα, είναι τα ονόματα που αναγράφονται στο Ηρώον του χωριού σκιάζοντας τα απομεινάρια της τότε Οθωμανικής εξουσίας, που βρίσκονται και αυτά εκεί ακουμπισμένα χάμω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου