ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΘΙΜΑ

2. Κακοπαντρεμένες

Στα ορεινά χωριά, οι κάτοικοι συνήθιζαν να μην παντρεύουν τα κορίτσια τους στα χωριά του κάμπου, γιατί δεν άντεχαν στο ζεστό κλίμα και όταν -σπανίως- παντρευόταν ένα κορίτσι του βουνού στον κάμπο, το λέγανε κακοπαντρεμένο και από αυτή τη συνήθεια σώζεται ακόμη το τραγούδι της κακοπαντρεμένης:

Μάνα μ' με κακοπάντρεψες και μ' έδωσες στους κάμπους
και γώ στους κάμπους δε βαστώ, ζεστό νερό δεν πίνω,
θα μαραθούν τα χείλη μου θα κιτρινοφυλλιάσουν
από το χλιό τους το νερό, την κάψα τη μεγάλη.
Εδώ τ' αηδόνι δε λαλεί κι ο κούκος δεν το λέει,
οι κάμποι θρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες

κι οι τσούπρες μαραζώνουνε, σαν το φλουρί γινόνται.

Πηγή: Μαυρολιθάρι, Ιστορία- Αρχαιολογία- Λαογραφία
Συγγραφέας: Χαράλαμπος Δ. Σκορδής