Η μάχη ήταν έτοιμη να ξεκινήσει! Το σχέδιο είχε ως εξής: Πιθανόν οι αντίπαλοι μας θα έπαιρναν θέση στις 2 τσουλήθρες. Στην κόκκινη, την μικρή, πιστεύαμε ότι θα τοποθετούσαν όπως συνήθως την οπισθοφυλακής τους, η οποία θα γίνονταν εφεδρεία σε περίπτωση που τους δυσκολεύαμε ενώ στην μεγάλη με τις μαρμάρινες πλάκες θα είχαν πάρει θέση η καλύτεροι πολεμιστές τους εφοδιασμένοι με μεγάλες ποσότητες σε κορόμηλα-πυρομαχικά.
Εμείς από την άλλη θα ακολουθούσαμε ένα πιο πολύπλοκο αλλά και ολοκληρωμένο σχέδιο. Εγώ με τον Γιάννη θα είμαστε στην πρώτη γραμμή με μεγάλες ποσότητες κορόμηλων στη είσοδο της παιδικής χαράς(και έξοδο ταυτόχρονα) και πίσω από το γύρω-γύρω όλοι, πάνω μας θα έπρεπε να πέσει το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί του σχεδίου, θα γινόμασταν το δόλωμα, πράγμα εύκολο αν σκεφτείς ότι δίπλα μου είχα τον Γιάννη! Είχα τοποθετήσει τους καλύτερους μου(Κώστα Τ, Γιώργο Γ, Κώστα Ζ )στο Ηρώο πίσω από τις πλάκες, την ώρα που θα φθάνανε να μας πάρουν στο κυνήγι λόγω κυρίως των υπέρτερων αριθμών τους - η ανδρεία μας ήταν αδιαμφισβήτητη - αυτοί θα πέφτανε στα πλευρά τους και θα τους διέλυαν.
Πάλι όμως θα ήταν υπεράριθμοι, και ακόμα λόγω της μεγαλύτερης ηλικίας τους ίσως να μην πανικοβάλλονταν από αυτόν τον αναπάντεχο ελιγμό. Έπρεπε να βρω κάτι αποτελεσματικότερο και πίστευα ότι το είχα βρει! Είχα μαζέψει αρκετούς μικρότερους και τους είχα πείσει με την μαγική λέξη – φετίχ τους – για εκείνη την εποχή, ένα πεντακοσάρικο θα έφτανε για αρκετά «ηλεκτρονικά». Ήταν τοποθετημένοι μέσα στις τουαλέτες με την εντολή να κινηθούν πίσω από το εξωτερικό τοιχίο της παιδικής χαράς και να χτυπήσουν τις εφεδρείες των εχθρών την κατάλληλη στιγμή. Το σύνθημα ήταν «πεντακοσάρικο».
Το σχέδιο ήταν καταπληκτικό, οι παράμετροι επιτυχίας βεβαίως ήταν αρκετοί αλλά ήμουν σίγουρος κυρίως λόγω ενός πολύ καλού οιωνού που συνέβη ακριβώς την ώρα που οδεύαμε με τα ποδήλατα μας στο σημείο της σύγκρουσης: Η γιαγιά του κολλητού μου πήγαινε σε μια γειτόνισσα, έτσι και να έτρωγε πάλι κάποιο κορόμηλο στο μάτι ,ως συνήθως, δεν υπήρχε κίνδυνος τιμωρίας.
Το τι ακολούθησε στην επόμενη μισή ώρα ήταν απλώς μια επανάληψη των προηγουμένων μαχών. Επιτεθήκαμε οι δυο μας και τους αναγκάσαμε να καλυφθούν όπως όπως, αμέσως μετά αντεπιτέθηκαν και αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε στην άμμο. Το μέτωπο έσπασε την ώρα που ο σύντροφος μου άρχισε να τρέχει κρατώντας το μάτι του και βρίζοντας. Δεν μπορούσα πλέον να μείνω στην θέση μου, με σημαδεύανε έξι-εφτά άτομα και όταν τους είδα να κατεβαίνουν από τις τσουλήθρες και να έρχονται προς τα πάνω μου διαπίστωσα ότι...χάσαμε και την κοπάνησα τρέχοντας. Οι καλύτεροι μας είχαν παγώσει από το φόβο και τα μικρά δεν φάνηκαν ποτέ.
ΥΓ1:Οι κορομηλιές πλήρωσαν μεγάλο φόρο καρπού, από τότε δεν φυτρώνουν όπως παλιότερα.
ΥΓ2:Ο κάτω μαχαλάς γέμισε από φυγάδες της στρατιάς μας, ενώ ο Γιάννης στάθηκε άτυχος καθώς προδόθηκε από κάτι που δεν περιμέναμε. Οι γιαγιά του τα έμαθε όλα μέσω της γειτόνισσας. ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗΔΕΣ!!!
ΥΓ3: Εκδίκηση για την ήττα δεν πήραμε ποτέ!
Πάλι όμως θα ήταν υπεράριθμοι, και ακόμα λόγω της μεγαλύτερης ηλικίας τους ίσως να μην πανικοβάλλονταν από αυτόν τον αναπάντεχο ελιγμό. Έπρεπε να βρω κάτι αποτελεσματικότερο και πίστευα ότι το είχα βρει! Είχα μαζέψει αρκετούς μικρότερους και τους είχα πείσει με την μαγική λέξη – φετίχ τους – για εκείνη την εποχή, ένα πεντακοσάρικο θα έφτανε για αρκετά «ηλεκτρονικά». Ήταν τοποθετημένοι μέσα στις τουαλέτες με την εντολή να κινηθούν πίσω από το εξωτερικό τοιχίο της παιδικής χαράς και να χτυπήσουν τις εφεδρείες των εχθρών την κατάλληλη στιγμή. Το σύνθημα ήταν «πεντακοσάρικο».
Το σχέδιο ήταν καταπληκτικό, οι παράμετροι επιτυχίας βεβαίως ήταν αρκετοί αλλά ήμουν σίγουρος κυρίως λόγω ενός πολύ καλού οιωνού που συνέβη ακριβώς την ώρα που οδεύαμε με τα ποδήλατα μας στο σημείο της σύγκρουσης: Η γιαγιά του κολλητού μου πήγαινε σε μια γειτόνισσα, έτσι και να έτρωγε πάλι κάποιο κορόμηλο στο μάτι ,ως συνήθως, δεν υπήρχε κίνδυνος τιμωρίας.
Το τι ακολούθησε στην επόμενη μισή ώρα ήταν απλώς μια επανάληψη των προηγουμένων μαχών. Επιτεθήκαμε οι δυο μας και τους αναγκάσαμε να καλυφθούν όπως όπως, αμέσως μετά αντεπιτέθηκαν και αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε στην άμμο. Το μέτωπο έσπασε την ώρα που ο σύντροφος μου άρχισε να τρέχει κρατώντας το μάτι του και βρίζοντας. Δεν μπορούσα πλέον να μείνω στην θέση μου, με σημαδεύανε έξι-εφτά άτομα και όταν τους είδα να κατεβαίνουν από τις τσουλήθρες και να έρχονται προς τα πάνω μου διαπίστωσα ότι...χάσαμε και την κοπάνησα τρέχοντας. Οι καλύτεροι μας είχαν παγώσει από το φόβο και τα μικρά δεν φάνηκαν ποτέ.
ΥΓ1:Οι κορομηλιές πλήρωσαν μεγάλο φόρο καρπού, από τότε δεν φυτρώνουν όπως παλιότερα.
ΥΓ2:Ο κάτω μαχαλάς γέμισε από φυγάδες της στρατιάς μας, ενώ ο Γιάννης στάθηκε άτυχος καθώς προδόθηκε από κάτι που δεν περιμέναμε. Οι γιαγιά του τα έμαθε όλα μέσω της γειτόνισσας. ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗΔΕΣ!!!
ΥΓ3: Εκδίκηση για την ήττα δεν πήραμε ποτέ!
auto einai megalo psema... pote den egine etsi... pote de eixes ena pentakosariko gia na dorodokiseis ta mikra... panta ton trwgate kai gyrnouses kokkinismenos apo ta koromila-mpardakia...
ΑπάντησηΔιαγραφή