Τρίτη 30 Ιουνίου 2009



Τι άλλο. Ο Ιούλιος!


Άλλη φορα...

Σκεπτόμουν τις τελευταίες μέρες να γράψω κάτι σχετικό με την εκδρομή στην Πρώτη Σερρών. Έλεγα να αναφέρω κάποιες σκέψεις που έκανα σχετικά και από τις οποίες θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα τα οποία θα αφορούσαν κατ’ αρχήν την ίδια την εκδρομή αλλά και θα έφερναν και δεύτερες σκέψεις για την χρησιμότητα τέτοιου είδους δραστηριοτήτων. Λέω όμως να μην καταπιαστώ καθόλου με αυτό το θέμα. Οι λόγοι είναι πολλοί και σοβαροί. Ο κυριότερος όμως κατά την γνώμη μου είναι για να μην θεωρηθώ ο γκρινιάρης της παρέας….

Τώρα...

Το θέμα μας είναι πολύ παλιό και αναγάγετε…πολύ παλιά… Ο Ιούλιος ήταν πάντα για μένα ένας πολύ ιδιαίτερος μήνας. Κατ’ αρχήν ήταν μόλις πριν τον Αύγουστο οπότε χρεώνονταν αμέσως με διάφορες εκφράσεις: «Άντε να περάσει και ο Ιούλιος να έρθει ο Αύγουστος να πάμε στο χωριό» ή άλλες όπως «λες να ανέβει κανένας αυτό το Σαββα/ριακο» ή ακόμα «Μπαμπά φέτος ο Γιάννης θα παεί νωρίς, από τον Ιούλιο, άσε με να πάω και εγώ και δεν θα ζαλίζω την γιαγιά». Όπως καταλαβαίνεται σαν μήνας είχε κάποιο ενδιαφέρον…

Για μένα όμως αυτός ο μήνας έχει και μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Τα Σαββατοκύριακα που προσφέρει στο χωριό μπορεί να είναι μικρά. Δύο μέρες ή δύο νύχτες εκεί πάνω σου φαίνονται ελάχιστο χρονικό διάστημα όταν έρχεται η ώρα να φύγεις, αλλά το κενό που νιώθεις όταν αφήνεις πίσω σου τον Σταυρό είναι ελάχιστο μπροστά στην υπόσχεση που έρχεται ξαφνικά από το πίσω μέρος του μυαλού σου μπρος στα μάτια σου ότι πολύ σύντομα θα ξαναβρεθείς εκεί στο ίδιο σημείο αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και αυτή η υπόσχεση γίνεται πάντα πραγματικότητα, έως ότου το Σαββατοκύριακο συνεχιστεί και γίνει εβδομάδα και πλέον η τελευταία Κυριακή του Ιούλη γίνει η πρώτη Δευτέρα του επομένου μηνός…

Για μένα λοιπόν ο Ιούλιος λειτουργεί σαν προπομπός ευχάριστων γεγονότων, αλλά και δυσάρεστων. Ότι κάνεις μέσα σε δυο μέρες θα το επαναλαμβάνεις συνέχεια τον επόμενο μήνα για όλο του το χρονικό διάστημα.

Επίλογος…

Εντάξει, είμαι σίγουρος ότι σαν μαθητική έκθεση το παραπάνω κείμενο θα ήταν επιπέδου δημοτικού. Οκ.. μπορεί όλοι μας να τα έχουμε σκεφτεί τα παραπάνω, λίγο λιγότερο η λίγο περισσότερο. Όμως όσο ο Ιούλιος θα προηγείται του Αυγούστου θα τον έχουμε στον νού μας κάπως έτσι. Ίσως με άλλα πρόσωπα και περιστατικά ο καθένας αλλά με την ίδια αναμονή.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

ΣΕΡΡΕΣ 2009 (με καλό φόντο...νομίζω...)

Αυτή Δημήτρη νομίζω οτι έχει αυτό που θές...



...θα μπορούσε βέβαια και αυτή να ήταν καλύτερη...

Χρειαζόμαστε αλλαγή φόντου....

Παρ' όλο που ήταν ωραιά, αισθάνομαι οτι έχουμε βρεθεί και σε καλύτερο περιβάλλον.
(Ναι, οκ γίνομαι άδικος...)
Σαν να αρχίζω να θεωρώ μιαν αλλαγή backround επιτακτική. Το καλό είναι οτι ... θα γίνει σύντομα.

ΥΓ1:Πλάτανε ερχόμαστε.....
ΥΓ2: ...σε 1.5 μήνα!(ελπίζω)